η προδοσία του Εφιάλτη
με αργύρια καλοπληρωμένη
κι ο θάνατος παραμονεύει!
Κάτω απ' των άστρων τη σιωπή
κατατρεγμένοι ψάχνουν γη.
Φεύγουν και χάνονται
μες στα σκοτάδια,
κλεμμένα όνειρα,
ψυχές ναυάγια.
Φρίκη στη θύμηση είν' η πατρίδα
κι ο πόνος φίλος κι αδερφός,
χέρια ασυνείδητα
βουλιάζουν την ελπίδα.
Στα παγωμένα τα νερά
πληγή ανοιχτή η αλήθεια,
γιατί θηλάζει το άδικο
στης θάλασσας τα στήθια.
Θεριεύουν με τα κύματα
της αγωνίας τα καρδιοχτύπια
και τις στιγμές του σπαραγμού
κραυγάζει η απελπισιά βοήθεια!
Στα σκαλοπάτια τ' ουρανού
παίζουν μικροί αγγέλοι,
δεν τους χαρίστηκε η ζωή
με γάλα και με μέλι!
Σπαρμένα ανελέητα
μπουμπούκια στα πελάγη,
μικρά που χάσαν τη φωλιά,
κλαίει της μάνας η αγκαλιά.
Στερεύουν τα χαμόγελα,
χαμένα βλέμματα άδεια,
με τι ξεπλένεται η ντροπή,
πως σβήνουν τα σημάδια!
Δάκρυα και πόνος για τον εφιάλτη,
μα...στο αίμα των αθώων ψυχών,
νίπτουν τας χείρας των
οι σύγχρονοι Πιλάτοι!!!!
~ ~ V.K ~ ~
Voula Kapiri
9/11/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου