Πέμπτη 4 Ιουλίου 2024

ΑΧ, ΘΑΛΑΣΣΑ!

Αχ, θάλασσα! σαν τη ζωή, 
μια κάλμα, μια φουρτούνα,
μα πάντα αγάπη δυνατή!

Τα γαλανά αγαπά η ψυχή
και τ' άγρια κύματα οι καημοί.
Ξέρει, κρατάει μυστικά,
κι όπως αγγίζει την καρδιά,
τον τρόπο να τη γαληνεύει.
Αν θες σου δίνει τα κουπιά
ν' αφήσεις πίσω τη στεριά
και αλαργεύεις στα βαθιά,
χάνεσαι μες στα μάτια της,
φεύγεις, σε ταξιδεύει!

-Πες μου θάλασσα.....
μέθυσε με με λόγια αλμυρά, 
άλογο η ψυχή, αγριεμένη,
εσύ να τη μερέψεις, περιμένει!

~ ~ V. K. ~ ~
Voula Kapiri
 
                   Αφιερωμένο στην αγαπημένη μου αδερφή Γεωργία!
                                

                                                        




Τρίτη 2 Ιουλίου 2024

ΜΕΡΕΣ ΑΤΛΑΖΙ

Μέρες ατλάζι
του ήλιου αδέσποτες,
τ' ουρανού και της θάλασσας
στου ήλιου το χάζι
της καθάριας ανάσας,
της καρδιάς,
της χρυσής αμμουδιάς,
μέρες πράσινες
θυμαριού κι ασπαρθιάς,
του ρυάκα, της πέτρας,
της δροσιάς και του άνεμου,
του υγρού κατσηφόρα,
αρμαθιές ομορφιάς!
Όλο κάστρα και πύργοι 
οι μύθοι σου,
το αρχαίο σου φως 
και το μάρμαρο,
αλμυρή πολιτεία ατέλειωτη,
Αξά μου, πατρίδα, αγάπη!

 ~ ~V. K.~ ~
Voula Kapiri
 26/6/2022
                                                                
                                                            

                                                                   

Δευτέρα 1 Απριλίου 2024

ΟΙ ΑΓΑΠΕΣ ΜΟΥ ΟΙ ΑΜΥΓΔΑΛΙΕΣ

Δεν θα τις δω και φέτος ανθισμένες,
πάντα στην ώρα τους πιστές, δεν περιμένουν.
Αχ! οι αγάπες μου οι αμυγδαλιές!
Τα μάτια της ψυχής πως λαχταρούσαν
φτερά ν' ανοίξουν,
να σκιρτήσουν στο άρωμά τους,
στα άνθη τους, οι αισθήσεις μου να ζήσουν
της άνοιξης τη μελωδία που αγαπώ.
Να υποκλιθεί στην άκρατη ομορφιά τους
και έμπλεη ευτυχίας η ψυχή
να ευχαριστεί για το ελπιδοφόρο θείο δώρο,
ευλογημένη στα ουράνια να τείνει,
για τις απόλυτες στιγμές να ευγνωμονεί!

~ ~ V. K. ~ ~
Voula Kapiri
1/4/2024


                    
                                                                 


Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2024

Η ΦΥΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΙ

Άνθισαν οι ασφόδελοι
η φύση επαναστατεί,
λυσίκομη, μ' άνθη λευκά
ξεσπάθωσε κι η αμυγδαλιά
και να τη ασυγκράτητη
η Ελπίδα πως γεννιέται,
μέσα απ' το συρματόπλεγμα 
ξεφεύγει θαρρετά!

Ρομαντική κι απείθαρχη 
η Άνοιξη διαβαίνει,
ελεύθερη, ίδια η ζωή
δυνάστες αψηφά.
Δίνει πνοή στον έρωτα,
χαμόγελα ανασταίνει,
αγύρτες, μάσκες, ψέματα
τα άθλια περιγελά!

 ~ ~V.K.~ ~  
Voula Kapiri
 5/2/2021  

                                                               


                                  Voices of spring by Johann Strauss II