μια κάλμα, μια φουρτούνα,
μα πάντα αγάπη δυνατή!
Τα γαλανά αγαπά η ψυχή
και τ' άγρια κύματα οι καημοί.
Ξέρει, κρατάει μυστικά,
κι όπως αγγίζει την καρδιά,
τον τρόπο να τη γαληνεύει.
Αν θες σου δίνει τα κουπιά
ν' αφήσεις πίσω τη στεριά
και αλαργεύεις στα βαθιά,
χάνεσαι μες στα μάτια της,
φεύγεις, σε ταξιδεύει!
-Πες μου θάλασσα.....
μέθυσε με με λόγια αλμυρά,
άλογο η ψυχή, αγριεμένη,
εσύ να τη μερέψεις, περιμένει!
~ ~ V. K. ~ ~
Voula Kapiri
Αφιερωμένο στην αγαπημένη μου αδερφή Γεωργία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου