ΗΛΙΟΓΕΝΝΗΜΕΝΗ

Άνοιξη μυροβόλησε
άνθισαν κήποι στην καρδιά
οι πασχαλιές, τα γιασεμιά
τα ρόδα ανοίξαν στα κλαδιά.
Σε μια αιώνια στιγμή
ήπια το φως, τη λάμψη σου
σε φιλντισένιο τάσι.
Σε μια ματιά, σε μια στιγμή
δεν είχε σύνορα η γη,
ο κόσμος δεν είχε άκρη.
Τα μάτια σου τα γαλανά
μια λίμνη, κρύσταλλα νερά,
γαλέρες μ' αρμενίσανε
στου φεγγαριού τη γειτονιά.
Η σμίξη μας λάβα, φωτιά
κι έκρηξη ως τ' αστέρια,
του παραδείσου τα κλειδιά
στα λατρευτά σου χέρια.
Η σκέψη σου ωκεανός
κι εγώ βαθιά σου ναυαγός
λιμάνι και απάγκιο μου,
γλυκό μου αραξοβόλι.
Ο ωραίος κηπουρός εσύ
κι εγώ το περιβόλι,
ήλιος που σπέρνει τη ζωή
κι εγώ ηλιογεννημένη!

     ~ ~ V. K. ~ ~
      30/6/2018