ανθίζει κήπος μυστικός.
Σπάνια λουλούδια
οι πεθυμιές μοσχοβολούν,
σάλπισμα αγγέλων
σε ευχών κλαδιά ηχούν.
Οι ρίζες τους αγγίζουν
τ' ουρανού τα βάθη.
Φιλιά σιωπής γέρνουν στα πέταλα
με του ανέμου την πνοή.
Στη γύρη τους χρυσάφι,
ζωής φιλιά ο ήλιος σπέρνει!
Μέσ' στο γαλάζιο....όνειρο!
Σαν το περήφανο ξωκλήσι παραστέκει,
σε βράχο ξεχασμένο απ' τον Θεό,
την αγριάδα των κυμάτων να ξορκίζει.
Μια φλόγα θεία στο καντήλι
που το ιερό εικόνισμα φωτίζει.
Στ' όνομα της αγίας Αγάπης,
σκέψη θυσίας τη θαλάσσια θλίψη θάβει.
Θαύμα φαντάζει ο κήπος των ευχών!
Κι εκεί η ψυχή το τάμα της ανάβει!
~ ~ V. K. ~ ~
25/8/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου