ΠΟΙΗΣΗ ΙΕΡΗ

Άνεμος η ανάσα της,
στα σωθικά σου πάλλει,
σε συνεπαίρνει, αφήνεσαι,
στην αγκαλιά σου θάλλει!

Σε νιώθει, αφουγκράζεται,
ακούει τη μέσα σου φωνή,
μια πλημμύρα χρώματα
κι αρώματα μαζί
που ψάχνει τον καμβά της
να εκφραστεί!

Φτερώνει μες στο στήθος σου
κι έπειτα με το ράμφος της
όλο χτυπάει το τζάμι,
με πάθος ζητάει διέξοδο,
στα μάτια σε κοιτάει!

Σαν το νερό στην κοίτη του,
γυρεύει να ξεσπάσει
κι ορμητικά να ξεχυθεί,
ποτάμι και σε πνίγει!

Ανάγκη γίνεται, καημός
ή πόνος που σε σφάζει,
η γλύκα η αναπάντεχη
ή το καυτό σου δάκρυ!

Αίμα απ' το αίμα της ψυχής,
καθώς γεννιέται μέσα σου
τ' ωραίο σου βλαστάρι,
αγαπημένο σπλάχνο σου
που από το χέρι σου ζητά
το μητρικό σου χάδι!
Η ποίηση είναι ιερή!!!

      ~ ~ V. K. ~ ~
     Voula Kapiri
       22/3/2018

 Painting by Christian Schloe