Λιτή και αφτιασίδωτη,
έτσι την αγαπώ,
ψυχή μου τη μορφή σου!
Όμορφη, με τη γλύκα
από της μάνας σου την τρυφερότη,
κει που σε τάιζε
με της καρδιάς το γάλα!
Με την αυθεντικότητα σου,
την αισθαντικότητα,
του ενστίκτου σου την έκφραση,
το άρωμα, τη γεύση σου
και της φωνής το χρώμα!
Στο πρόσωπο τη θάλασσα,
τη γοητεία του άγνωστου,
την καθαρότητα, γυαλί
κι εκείνο το μυστήριο
στο λαμπερό σου βλέμμα!
Γυμνή μέσα στα μάτια σου
η όμορφη ψυχή σου,
πως αγαπώ να τη θωρώ,
σαν τον γαλάζιο ουρανό!!!
~ ~ V. K. ~ ~
22/ 8/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου