Τσιμπολογούν το αμπέλι της ζωής,
γεύονται ώριμες στιγμές τα πρέπει!
Στου χρόνου την κληματαριά,
άγουρες, οι αξόδευτες
των θέλω οι στιγμές,
καρτερικές, ικέτιδες γονατιστές!
Ρόδινες αχνοφαίνονται
σαν όραμα στις φυλλωσιές,
οι εικόνες οι ιδανικές,
του αύριο οι νοσταλγικές!
Όπως τις θέλει η ψυχή,
οι επιθυμίες μας γλυκές!
Ηλιόλουστη κι η προσμονή
ως να γλυκάνουν οι χυμοί!
Κι όσο καλπάζει στο άτι του ο καιρός,
οι άρπαγες καραδοκούν,
αδιάντροποι οι καιροσκόποι!
Στου παραλόγου το σκοπό,
οι σαλτιμπάγκοι οι απεχθείς
κλέβουν του αθώου το μερτικό!
Αστράφτει η ελπίδα της ζωής,
παραμερίζει το κακό!
Στημένα σκιάχτρα θλιβερά
στέκουν τα δήθεν στις γωνιές,
τους τσιμπολόγους ν' απωθούν.
Αγάλι αγάλι, μέλι θα γενούν,
των τρυγητών οι ώρες
που θα ρθουν!
Για μας οι πιο όμορφες στιγμές!
Ας είναι οι αγκάλες ανοιχτές!
~ ~ V.K ~ ~
26 / 9 / 2016
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
painting by Francisco Goya,
Autumn, or the Grape Harvest
(1786-1787)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου