Αλλότρια των καιρών, ανέστια,
εξόριστη απ' τα ωραία ιδανικάπου τόσο είχε ονειρευτεί,
δραπέτευε αργά μετά τη Δύση,
για το ευλογημένο απάνεμο νησί!
Άχραντο βάλσαμο να πιεί,
η ελπίδα της να δροσιστεί
στων πόθων την αστείρευτη πηγή
και να φροντίσει
το αγιοκέρι της, μη σβήσει!
Μόνη κυρά στο ερημικό ξωκλήσι!
Και πάλι πίσω την αυγή
στης μοναξιάς της το κελί,
δεσμώτρια
των πρέπει και των μη,
να ισορροπεί στην κόψη τη διττή!
Μια ξένη μες στη νόθα εποχή,
μύριες στιγμές
αγέννητες στην πλάνη,
μία ζωή (Υπο-)ταγμένη στη μοιραία τάξη!!!
~ ~ V. K. ~ ~
28 / 1 / 2019
painting by Christian Shcloe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου