ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΞΕΣΤΡΑΤΙΣΜΑ

Για δες τον μες στα σκοτεινά,
πάνω από ρούγες και στενά
άνοιξε πάλι τα φτερά!
Κόβει τα γόρδια δεσμά
κι αρματωμένος ξεστρατίζει!

- Που τρέχεις έτσι λογισμέ!
Λεβάντες τάχα ή Βαρδάρης,
ποιός άνεμος τον αρμενίζει!

Στ' αστέρια ρίχνει σκαλωσιά,
νιώθει την αύρα της κοντά,
το άρωμα της τον τυλίγει!

-Μούσα μου, μάγισσα Σελήνη!
στου έρωτα σου τη σαγήνη!

         ~ ~ V. K. ~ 

            3/10/2016