ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ

  Του λύχνου μου το λάδι

Μικρά ψαράδικα λιμάνια κυκλαδίτικα

σ' ώρες απρόσμενες
απρόσκλητοι επισκέπτες,
τότες που 'ναι της ψυχής μου το σπίτι
ανάκατο.
Φλόμωσαν οι κάμαρες ψαρίλα
ήρθαν οι μυρουδιές
από της θάλασσας στα έγκατα.
Γιόμισεν ο αιθέρας ιώδιο,
κατράμι, φύκια, δίθυρα και γαστερόποδα
με την οσμή των ξενερισμένων οστράκων. 

Δεν έχω τίποτα να σας φιλέψω
ελεεικό του ελεεικού.
Ούτε σύκα λιαστά, καρύδια, ρακί,
που βρίσκονται και στου πιο φτωχού το σπίτι.
Όλα μου σώθηκαν.
Στ' ατέλειωτα νυχτέρια της νοσταλγίας
ξενύχτησε του λύχνου μου το λάδι
να περιμένει του ταξιδιού το φως
στα μέρη του Τριάκαθα,
στο Σταυρό του Αζαλά,
να σεργιανίσω στα μουράγια,
με τους ψαράδες να ματίσω
τα δίχτυα της ζωής.

Ποίημα του Μανώλη Γλέζου δημοσιευμένο στο βιβλίο του 

ΣΤΑ ΚΥΚΛΑΔΟΝΗΣΙΑ Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΣΤΟ ΦΩΣ ΣΤΙΧΟΥΡΓΕΙ.

Ένιωσα και αγάπησα τους στίχους του Μανώλη!

Η φωτογραφία που μου ανήκει είναι από Νάξο,  

Μουτσούνα και Ο Σταυρός του Αζαλά στο βάθος

από τον Σταυρό της Κεραμωτής.