"Τονε πάει γραίγο" έλεγε ο Τζόβενος με την ιδιαίτερη νησιωτική προσφορά του. "Μα λες να βρέξει;" ρώτησε η Βάνα.
Έτσι σε ξεγελάνε τα σύννεφα εδώ πάνω, στα ορεινά.
Πριν να φανεί απ' τις στροφές η Αργοκοιλιώτισσα, ο γαλάζιος κάμπος ξανοίγεται μπροστά μας με τις σκιές του ουρανού να τρεμοπαίζουν πάνω στα νερά, παιχνίδια στη γαλήνη. Ολόφωτη η απεραντοσύνη απλώνεται στα πόδια μας....σαγήνη!
Δίχτυ θαρρείς η ομορφιά της και μας τραβάει στην αγκαλιά της!
Πήραμε το χωματόδρομο στα δεξιά μα σύντομα φτάσαμε στο τέρμα με το αμάξι και συνεχίσαμε με τα πόδια. Ανοίγει και λειτουργιέται στη γιορτή Της, στα εννιάμερα της Παναγίας η Κερά, εδώ στο Λιοϋράκι.
Πετρόχτιστη η εκκλησιά του 9ου αιώνα και δυστυχώς οι βυζαντινές τοιχογραφίες της θάφτηκαν κάτω από τις πολλές στρώσεις του ασβέστη όπως λένε. Ποιος ξέρει αν κάποιος κάποτε γι' αυτό ενδιαφερθεί, πόσα ακόμα περιμένουν, πόσοι στα αζήτητα ανεκτίμητοι θησαυροί!
Το ψάχνω με το βλέμμα μου, μα που είναι; ούτε που το φαντάζεσαι αν δεν το ξέρεις, πως κάπου ανάμεσα στα δέντρα είναι ένα εκκλησάκι! Να το επιτέλους, φάνηκε! Η Παναγία η Κερά!
Στη χάρη Σου προσκεκλημένη, Κυρία των Αγγέλων, Δέσποινα Παναγιά μου, όλα μου τα 'φερες δεξιά ετούτη τη φορά να ρθω,να ρθω να σε γνωρίσω. Μόλις την είδα τα 'χασα, συγκινήθηκα, ένιωσα ρίγος, δέος στην εικόνα Της μπροστά που τόσα χρόνια το θελα να ρθω να προσκυνήσω!
Άκουγα η Κερά, κανείς όμως δεν έλεγε η Κυρία των Αγγέλων! Πόσο μου άρεσε αυτό το όνομα Σου, αυτή η εικόνα η λιτή, της χάρης Της η ζεστασιά!
Από τον τρούλο έμπαινε του ήλιου το φως! Η λειτουργία σε συνέπαιρνε, η προσευχή, η γαλήνη!
Όλα εδώ ήταν αλλιώς!
Όμορφα που είναι έτσι απλά, στο λιτό, ασβεστωμένο ξωκλήσι που είναι κρυμμένο μες στη φύση, να υμνείς την Παναγία και να μιλάς με το Θεό, κάτω από αυτό τον ουρανό που βλέπει στο Αιγαίο!
Κεράσματα, καφές, γλυκά, κόκκινο σπιτικό κρασί, τυριά από τους βοσκούς, αρσενικό, ξινομυζήθρα, ντομάτες απ' τα περιβόλια τους, πεντανόστιμα κηπευτικά κι άφθονο κρέας. Ντόπιο σφαχτό, κοκκινιστό, βραστό, ζούλα όπως συνηθίζουν στα πανηγύρια στο νησί που βράζουν σε καζάνια απάνω στη φωτιά, με ξύλα όπως παλιά και μακαρόνια πάντα, πατάταδα ή γαμοπατάτες. Στο τέλος φρούτα δροσερά, ολόφρεσκα γλυκά κόκκινα σύκα και τα καρπούζια που παγώνουν στο πηγάδι.
Έτσι σε ξεγελάνε τα σύννεφα εδώ πάνω, στα ορεινά.
Πριν να φανεί απ' τις στροφές η Αργοκοιλιώτισσα, ο γαλάζιος κάμπος ξανοίγεται μπροστά μας με τις σκιές του ουρανού να τρεμοπαίζουν πάνω στα νερά, παιχνίδια στη γαλήνη. Ολόφωτη η απεραντοσύνη απλώνεται στα πόδια μας....σαγήνη!
Δίχτυ θαρρείς η ομορφιά της και μας τραβάει στην αγκαλιά της!
Πήραμε το χωματόδρομο στα δεξιά μα σύντομα φτάσαμε στο τέρμα με το αμάξι και συνεχίσαμε με τα πόδια. Ανοίγει και λειτουργιέται στη γιορτή Της, στα εννιάμερα της Παναγίας η Κερά, εδώ στο Λιοϋράκι.
Πετρόχτιστη η εκκλησιά του 9ου αιώνα και δυστυχώς οι βυζαντινές τοιχογραφίες της θάφτηκαν κάτω από τις πολλές στρώσεις του ασβέστη όπως λένε. Ποιος ξέρει αν κάποιος κάποτε γι' αυτό ενδιαφερθεί, πόσα ακόμα περιμένουν, πόσοι στα αζήτητα ανεκτίμητοι θησαυροί!
Το ψάχνω με το βλέμμα μου, μα που είναι; ούτε που το φαντάζεσαι αν δεν το ξέρεις, πως κάπου ανάμεσα στα δέντρα είναι ένα εκκλησάκι! Να το επιτέλους, φάνηκε! Η Παναγία η Κερά!
Στη χάρη Σου προσκεκλημένη, Κυρία των Αγγέλων, Δέσποινα Παναγιά μου, όλα μου τα 'φερες δεξιά ετούτη τη φορά να ρθω,να ρθω να σε γνωρίσω. Μόλις την είδα τα 'χασα, συγκινήθηκα, ένιωσα ρίγος, δέος στην εικόνα Της μπροστά που τόσα χρόνια το θελα να ρθω να προσκυνήσω!
Άκουγα η Κερά, κανείς όμως δεν έλεγε η Κυρία των Αγγέλων! Πόσο μου άρεσε αυτό το όνομα Σου, αυτή η εικόνα η λιτή, της χάρης Της η ζεστασιά!
Από τον τρούλο έμπαινε του ήλιου το φως! Η λειτουργία σε συνέπαιρνε, η προσευχή, η γαλήνη!
Όλα εδώ ήταν αλλιώς!
Κι απ' το λιβάνι η προσευχή να μοσχοβολάει γιασεμί!
Κι όταν τελειώνει η λειτουργιά, οι ντόπιοι, ωραίοι άνθρωποι, ζεστοί, φιλόξενοι, απλοϊκοί, τα έχουν όλα έτοιμα, να ευχαριστηθεί ο κόσμος στη γιορτή.
Κι όταν τελειώνει η λειτουργιά, οι ντόπιοι, ωραίοι άνθρωποι, ζεστοί, φιλόξενοι, απλοϊκοί, τα έχουν όλα έτοιμα, να ευχαριστηθεί ο κόσμος στη γιορτή.
Στρωμένα τα τραπέζια στη σκιά κάτω από τον μεγάλο πλάτανο! Ωραίο κέρασμα και η φυσική δροσιά!
Κι ύστερα γλέντι με όργανα ή όχι, νησιώτικα τραγούδια και χορό!
Μοσχοβολάει η φύση εδώ και περισσεύει η χαρά, βάλσαμο ετούτη η γιορτή, 23 του Αυγούστου στην Παναγία την Κερά, με το αεράκι αυτό το δροσερό, τη μυρωδιά του θυμαριού, του βαλσαμόχορτου τριγύρω, κάτω από τα πλατάνια με τα τρεχούμενα νερά, τα πρόσωπα εύθυμα και χαμογελαστά!
Την ευλογία Της να έχουμε και να μας αξιώνει να ανταμώνουμε στη χάρη Της ξανά!
~ ~ V. K.~ ~
Voula Kapiri
24/ 8/ 2017
Οι φωτογραφίες μου ανήκουν.
Κι ύστερα γλέντι με όργανα ή όχι, νησιώτικα τραγούδια και χορό!
Μοσχοβολάει η φύση εδώ και περισσεύει η χαρά, βάλσαμο ετούτη η γιορτή, 23 του Αυγούστου στην Παναγία την Κερά, με το αεράκι αυτό το δροσερό, τη μυρωδιά του θυμαριού, του βαλσαμόχορτου τριγύρω, κάτω από τα πλατάνια με τα τρεχούμενα νερά, τα πρόσωπα εύθυμα και χαμογελαστά!
Την ευλογία Της να έχουμε και να μας αξιώνει να ανταμώνουμε στη χάρη Της ξανά!
~ ~ V. K.~ ~
Voula Kapiri
24/ 8/ 2017
Οι φωτογραφίες μου ανήκουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου