έτσι όπως άλλαξαν οι εποχές και οι ρυθμοί,
ποιος κάθεται να γράψει τώρα γράμμα,
που χρόνος να περιμένει απάντηση όταν τα e-mail και sms στα κινητά
δίνουν και παίρνουν αστραπιαία, όλα στο τρέξιμο, εδώ και τώρα!
Κι όμως η αλληλογραφία είχε άλλη χάρη, όποιος δεν το έζησε, δεν ξέρει!
Θυμάμαι ακόμα τη συγκίνηση που ένιωθα στα γράμματα που έγραφα εγώ
και έστελνα τη σκέψη μου, πουλί να ταξιδέψει μαζί και την αγάπη μου,
τον έρωτα μου, με ένα λουλούδι ή το άρωμα μου,
πως διάλεγα για το κάθε γράμμα ανάλογα με τον παραλήπτη, το χαρτί,
την ποιότητα, το χρώμα, ριζόχαρτο και γαλάζιο σε διάφορους τόνους
ήταν από τα αγαπημένα μου.
Μα πόσο μεγαλύτερη η συγκίνηση στα γράμματα που έπαιρνα,
που ήμουν ο παραλήπτης.
Κάποια πόσο τα λαχταρούσα, πως τα περίμενα κι όταν ο ταχυδρόμος τα έφερνε, πως χτύπαγε η καρδιά μου, πόση ήταν η χαρά μου!
Η κάθε επιστολή στα χέρια μου ιερή όπως το πνεύμα,
ζεστή όπως τα χέρια,
την καρδιά, ιδιαίτερη σαν την αύρα του αποστολέα που ένιωθα στο χαρτί,
στα γράμματα, στο χαρακτήρα τους.
Κάποτε ακουμπούσα το γράμμα στα χείλη μου, πάνω στην καρδιά μου,
το διάβαζα ξανά και ξανά, άκουγα τη φωνή, τη σκέψη, το καρδιοχτύπι,
σαν να είχα πάρει ένα σπουδαίο δώρο, στα χέρια μου κάτι μαγικό,
μοναδική επαφή, αξέχαστη εμπειρία, τόσο νοσταλγική!
Άλλο το τηλεφώνημα που κράταγε τόσο λίγο κι άλλο το γράμμα
που μπορούσες να κρατήσεις στα χέρια σου και να το διαβάσεις
όσες φορές ήθελες, όσο να το χορτάσεις, να το φυλάξεις και για πάντα.
Ακόμα και τώρα, μια κάρτα ή ένα γράμμα έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Έτσι τα έχω κρατήσει όλα όσα μου έστειλαν, σαν κειμήλιο,
όπως και τις χειρόγραφες σημειώσεις και αφιερώσεις, τα ημερολόγια μου.
Κάποτε τα ξαναδιαβάζω και γυρίζω πίσω στο χρόνο, μνήμες, λέξεις,
σκέψεις, χρώματα, συναισθήματα ίδια με φωτογραφίες από πρόσωπα, στιγμές, εποχές, σταθμούς, που άφησαν το αποτύπωμα τους
στην ψυχή και στη ζωή μου!
~ ~ V.K. ~ ~
Voula Kapiri
27/7/2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου