ΘΕΛΩ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΙΣΩ

Λεηλάτησαν τον κόσμο μου, έκλεψαν τις στιγμές μου,
τις χάντρες μου τις θαλασσιές,
τις μέρες και τις νύχτες μου, του χρόνου μου τις εποχές.
Πάει ο χειμώνας, η άνοιξη, πάει το καλοκαίρι, 

μην ανασάνω, οι άρπαγες δεν μου άφησαν αγέρι.
Έκλεψαν το χρυσάφι μου, χάθηκε η χαρά μου,
που να βρω θεέ μου τώρα γη, ν' ανθίσουν τα όνειρα μου!
Έκλεψαν και το ασήμι μου, των αστεριών τη μουσική,
πάνε οι δρόμοι, σβήσαν
κι όσα ταξίδια λαχταρώ, τη νοσταλγία μ' αφήσαν,
θάλασσα δίχως εραστή, κύμα χωρίς ταξιδευτή,
οι στίχοι ναυαγήσαν.
Μίκρυνε ο κόσμος, μια σταλιά,
δίχως φεγγαρολούλουδα, δάκρυ τι να ποτίσω,
ερήμωσε κι η αγκαλιά, για ποιόν να τραγουδήσω.
Που κήπος πεταλούδες μου να σας κορφολογήσω,
δίχως την ασημοκλωστή, τ' άστρα πως να κεντήσω!
Γυρεύω τα γαλάζια μου φτερά,
τα άλογα μου περιμένουν κι εγώ αργώ,
θέλω να φύγω, να πετάξω, αλλά πως,
δεν έχει χρώμα ο ουρανός!

Κι απόμεινε μια άχαρη σιωπή, 

αβάσταχτη να σέρνεται πάνω μου λυπημένη.
Σαν τη ζωή μου τρεμοσβήνει, ίδια η φλογίτσα στο καντήλι!
Θέλω πίσω τον ήλιο μου, ρούγες να σεργιανίσω
και το φεγγάρι τ' ασημί, πελάγη ν' αρμενίσω,
αέρα ν' ανασάνω θέλω, πνίγομαι,
δώστε μου πίσω τα κλειδιά για της ζωής μου τη χαρά!

          

          ~ ~ V. K. ~ ~

           Voula Kapiri

           16/5/2020

                     artist Daria Petrilli

Προσθήκη λεζάντας

                                            ΜΟΥ ΠΗΡΑΝ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΜΟΥ