Αγαπημένη προσμονή!
Κάθε αύριο που περνάει και μου λείπεις πιο πολύ!
Συνήθισα πια στην απουσία σου,
ψέματα δεν θα πω,
η μοναξιά μου έχει κάτι από σένα,
μα πάλι είναι τόσο λίγο!
Ακαθόριστη μορφή εσύ,
σε συσκευασία δώρου
που ακόμα δεν κατάφερα ν' ανοίξω,
δεν τόλμησα ποτέ να αγγίξω,
σαν απαγορευμένο του Παράδεισου καρπό,
πολύτιμο σε φύλαξα σαν θησαυρό!
Ίσως όμως καλύτερα
που την αλήθεια σου δεν γνώρισα ποτέ,
το άρωμα, τη γεύση σου,
το χρώμα της φωνής σου,
όσα σε κάνουν να εκλεκτό!
Ξέρεις, φοβάμαι
μην κάποτε τα καταφέρω
και η μαγεία σου χαθεί
και πίστεψε με....δεν το θέλω!
Σε έχω για όνειρο άπιαστο, ιδανικό,
σαν της Ιθάκης τ' όνειρο!
Μην γκρεμιστώ στα Τάρταρα από λάθος!
Εδώ τα λάθη μα και τα σωστά
πληρώνονται κάθε στιγμή τοις μετρητοίς,
κάποτε και πολύ ακριβά!
Άβυσσος του ανθρώπου η ψυχή,
και το άδικο εστεμμένο βασιλεύει,
στα ανήλιαγα παραμονεύει,
μα στις πηγές του ουρανού
που τρέχει αθάνατο νερό
δεν έχει δρόμο να διαβεί.
Να το θυμάσαι προσμονή μου
σα βάλσαμο νερό πως σε διψώ,
να ξέρεις πως αβάσταχτα σε λαχταρώ,
όνειρο πλησμονής,
στα απρόσμενα ανεκπλήρωτα σε καρτερώ,
στα σταυροδρόμια της ζωής!
Δεν έχω άλλο παρά να περιμένω να φανείς!!!
Και όπως λέει ο ποιητής Κ. Ουράνης...
"Αν είναι να ρθει θε να ρθει,
αλλιώς θα προσπεράσει"
**************
Της προσμονής σου τους ανθούς,
νέκταρ θα τους ποτίσω
και με αμβρόσια φιλιά,
σεπτά θα προσκυνήσω!
νέκταρ θα τους ποτίσω
και με αμβρόσια φιλιά,
σεπτά θα προσκυνήσω!
**************
Κι αν η αλήθεια σου είναι ψέμα,
άκου με....
και πάλι θα αγαπώ εσένα!
Ελπίδα μου μ' ακούς;
καμμιά αλήθεια, όσο μεγάλη
δεν θα σε πάρει από μένα!
~ ~ V.K. ~ ~
Voula Kapiri
27/12/2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου