Πρέπει ν' ανοίξω ένα παράθυρο
στης μοναξιάς μου το δωμάτιο,
θαρρώ το άργησα πολύ,να δραπετεύει η σιωπή.
Ένα παράθυρο στ' αστέρια,
με γλάρους, άσπρα περιστέρια
και τ' ασημένιο το φεγγάρι
στη θάλασσας την αγκαλιά
να αντιφεγγίζει όλη τη χάρη,
μια βάρκα στ' ουρανού τα μέτρα
να βγαίνει σ' ανοιχτά πελάγη
και να 'χει πρίμα την αγάπη!
~ ~V.K.~ ~
Voula Kapiri
12/12/2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου