Με πεταλούδες στην καρδιά
η Προσμονή αγναντεύει,
χάνεται στον ορίζοντακι οράματα υφαίνει.
Σαν ύμνος αναστάσιμος
σε περιμένει να 'ρθεις,
η μελωδία της πλησμονής!
Ήχος προγονικός, παρθένας γης,
ανέσπερο κι εσπερινό, φως ιλαρόν,
κοντσέρτο του έβδομου ουρανού,
στα πλάτη των αιώνων ν' ακουστείς!
Στο ερημικό ξωκλήσι τάζω
εικόνα αχειροποίητη, Εσέ,
των ιερών ιδανικών
και κέντημα των άστρων.
Η λιτανεία δοξαστική,
γονυπετών προσκυνητών
των πόθων των γαλάζιων.
Η λειτουργιά δεσποτική
κι από αγγέλων χείλη,
η ψαλμωδία χερουβική.
Έλα σε δείπνο μυστικό
ν' αναγαλλιάσει η φύση.
Να ψιχαλίζει άρωμα,
της Παναγιάς οι κρίνοι
μύρο γλυκό να μας ραντίζουν,
την ακριβή μας μέθεξη
ν' αγιάζουν, να εξαγνίζουν!
Στα κάστρα τ' αξημέρωτα
της άγιας άνασσας Σιωπής,
στο παραθύρι μένει,
τον ρήγα, τ'αρχοντόπουλο,
τον Ήλιο ν' ανημένει.
Θεριό το πάθος μαίνεται,
με χάδια το μερεύει,
μ' ένα κεράκι αυτούμενο
το όνειρο γυρεύει.
-Ήλιε μου, λάμψε, ανάτειλε,
η Προσμονή να δύσει,
το Κάλλος σου, η ανατολή,
ελπίδες να γεννήσει!!!!
~ ~ V.K ~ ~
Voula Kapiri