Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2019

ΝΥΧΤΑΣ ΣΙΩΠΕΣ


Η κάθε νύχτα μας μοναδική,
σαν τη στιγμή,
έχει το χρώμα της μέσα στο χρόνο
κι αν μοιάζει με τη χτεσινή
έχει άλλο τόνο, άλλο απόηχο, άλλη αυγή!
Κάθε μια νύχτα έχει τη σιωπή της,
κάθε σιωπή και τα δικά της,
τα λόγια της, τη γεύση, το άρωμα της!
Της πόλης η νυχτερινή σιωπή
μυρίζει κλιματιστικά,
καλώδια ηλεκτροφόρα,
κάψα και παγωνιά,
κραυγές βουβές,
καπνό τσιγάρου,
μοναξιά!
Κλείνεις τα μάτια ήσυχα,
κοιμάσαι τον ύπνο του δικαίου
εκεί που το άδικο πονάει σαδιστικά,
έτσι όπως κλείνεις και την πόρτα
μέσα απ' το ωραίο σου γυάλινο κελί,
στη φρίκη του πολέμου και της βίας,
του εξευτελισμού του ανθρώπου,
της εξαθλίωσης,
της πείνας και της δίψας,
αθώων παιδιών που τόσα υποφέρουν,
στα μάτια αυτά
που απ' τον τρόμο διάπλατα ανοιγμένα
όλο ρωτούν γιατί και περιμένουν,
όσων θαλασσοπνίγονται
για μια θέση στον ήλιο
και του θανάτου,
της ανίατης αρρώστιας,
της άδειας αγκαλιάς,
τόσων δεινών που μαίνονται εκεί έξω
την κάθε μέρα, κάθε ώρα και στιγμή,
"έλεος Κύριε, πρόστρεξε, να λες,
τόσες στον κόσμο οι πληγές"!
Πόσα καλά έχω στη ζωή μου
να σ' ευχαριστώ,
αλήθεια είναι τόσα πολλά
που δεν πειράζει
η νύχτα αυτή, μια νύχτα είναι,
θα περάσει!
Στ' άδειο κρεββάτι από λέξεις,
παίρνω αγκαλιά όμορφες σκέψεις
και απουσίες τρυφερές!
Κάπου απαντώνται οι ψυχές,
ονειροπόλες, σιωπηλές
βρίσκουν το δρόμο, αγγίζονται, μιλάνε
και ματωμένες απ' τ' αγκάθια
μες τις νυχτερινές σιωπές!!!

    ~ ~ V. K. ~ ~
    Voula Kapiri
      18/7/2018

art by Amanda Kass

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2019

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΣΤΗΝ ΠΙΝΔΟ, ΓΡΕΒΕΝΑ


Στα πέτρινα γεφύρια να μας βρίσκει ο καιρός,
με τους παλιούς μας φίλους ν' ανταμώνουμε ξανά,
τα πράσινα ποτάμια, τις κρυστάλλινες πηγές,
τα δέντρα με τα κόκκινα, τα χρυσαφιά
και τα πουλιά ολόγυρα να τιτιβίζουν χαρωπά!
Κάτω απ' τη μαύρη πεύκη, τα έλατα και τις οξιές,
τις καρυδιές, τις καστανιές και τα πλατάνια,
τα πόδια να πατάνε μαλακά,
παχιά πολύχρωμα του φθινοπώρου τα χαλιά,
να έχουν στρωμένο το τραπέζι καταγής οι βελανιδιές
και τα ρυάκια πρόσχαρα να σε καλούν κελαρυστά!
Να φεύγει η ματιά σου στα βουνά,
με τα γεράκια, τους αετούς, τα διαβατάρικα πουλιά,
στις ρεματιές να ταξιδεύει, στα φαράγγια
να χάνεται στον ουρανό ψηλά!
Ν' ασημοψιχαλίζει η βροχή, διαμάντια πάνω στα κλαδιά,
να λάμπουν όλα ζωντανά και να μοσχομυρίζει η γη!
Και να το, εκεί που δεν το περιμένεις, το αφράτο χιόνι,
ν' αχνοπατάει δειλά δειλά και να το στρώνει!
Μεθυστικές οι νύφες του χιονιά
να εξαγνίζουν την ψυχή, την πλάση με τ' αθώα τους λευκά,
να υποκλίνεται του δάσους η καρδιά,
στη μουσική τους συναυλία να σιωπά
και να χεις την αγάπη σου κοντά,
εσύ κι εκείνη ένα με τη φύση,
μύστες ευλογημένοι στην απόλυτη ομορφιά!
Φθινόπωρο στην Πίνδο, Γρεβενά!!!

        ~ ~ V. K. ~ ~
       Voula Kapiri
          4/10/2019


Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2019

ΤΕΧΝΗ


Τι έκφραση! Τι αίσθηση! Τι Τέχνη!!!
Μέσα στην Τέχνη βρίσκω τον εαυτό μου!
Στην Τέχνη του κάλλους ισορροπώ!
Στη μουσική, στην ποίηση, τη ζωγραφική,
το χορό, τη φωτογραφία, το θέατρο,
στην έκφραση της τέχνης σε κάθε μορφή!
Εκεί που γράφει με συναίσθημα η ψυχή!!
Όλα συνυφασμένα με τη φύση,
την τέλεια τέχνη της
με τις απίστευτες εικόνες, τις στιγμές,
τα χρώματα, τ' αρώματα, τη μουσική,
τους ήχους που μαγεύουν τις αισθήσεις!
Ερωτευμένη πάντα με το κάλλος,
την ομορφιά της τέχνης, της ψυχής!!!

~ V. K.~
Σταυρούλα Καπίρη
10/10/2019

v=rzfmQ70cBj8&list=LLCx6dmYhDfr9WTlCgtW64lQ&index=2&t=0s






Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2019

ΚΟΚΚΙΝΟ ΦΥΛΛΟ - ΑΣΤΕΓΟ ΦΙΛΙ



Λικνίστηκε στου άνεμου το χέρι,
μια πιρουέτα ακόμα σ' ένα απίστευτο χορό
και μια υπόκλιση στου χρόνου το τεφτέρι!
Το κοίταζα να πέφτει, στη γη ν' αφήνεται απαλά, 
πάνω στο κόκκινο χαλί....
Το άγγιξα με έρωτα, το είπα Άστεγο Φιλί!
Χάιδεψε την παλάμη μου η τελευταία του πνοή
κι αλήθεια πόνεσα πολύ,
το κόκκινο φύλλο ένιωσα να ξεψυχάει!
Μα ο κύκλος που οδηγεί από το τέλος στην αρχή,
μ' έφερε στης ψυχής μου το παρτέρι!
Κι αντίκρισα να ξεμυτίζουν δροσερά,
φύλλα κι ανθάκια τρυφερά σαν νεογέννητα μωρά,
τα γέλια τους τα παιδικά,
που το γλυκό τους άρωμα ζωή μοσχοβολάει!
Θα ρθουν ξανά με τη σειρά,
με τον καιρό θα γεννηθεί πάλι του έρωτα η χαρά!
Η φύση καλλιτεχνικά βάφει τα όνειρα χρυσά,
δίχως σπουδή, έτσι απλά ξέρει να κλέβει την καρδιά,
να μας κερνάει ομορφιά, στιγμές να μας μεθάει!
Και να, το τέλειο χέρι της......
κεντάει κόκκινο χαλί με φύλλα φθινοπωρινά,
σαν το δικό μου κόκκινο, το Άστεγο Φιλί!!!

       ~ ~ V.K. ~ ~
      Voula Kapiri
        14/1/2018