ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

Σ' ένα σταθμό απέμειναν
έρημα τα όνειρα μας,

τη νύχτα που χωρίστηκαν
τα μάτια, η αγκαλιά μας!

Περάσανε τόσα πολλά
τρένα, στιγμές, σελίδες,

περίμενα πως θα φανείς,
πως θα γυρίσεις να με βρεις,

μα ακόμα όχι, δεν ήρθες!

Χαϊδεύω την ασπρόμαυρη
φωτογραφία σου την παλιά,

ο χρόνος την εικόνα σου ξεθωριάζει,

μόνο μες στην ψυχή μου έμεινε ίδια,

σαν να μην πέρασε μια μέρα, δεν αλλάζει!

Κι όλο ρωτάω τα τρένα μη και σ' είδαν,
κείνο το κίτρινο φανάρι στη γωνία
και τα μοναχικά παγκάκια στην πλατεία,
πονετικές βροχής ψιχάλες,
κάτι ομπρέλες κόκκινες
που φύγαν με τα πλοία
και κάτι αστέρια ξέμπαρκα
που κύλησαν στις ράγες!

Τ' άστεγα βράδια σεργιανίζω στο σταθμό,
μιλάω μ' άλογα, φεγγάρια και πλανήτες
και τα χαράματα ιππότη σε ζητώ
ψηλά στα κάστρα με τους Δροσουλίτες.

Με ηλιοχαρά ποτίζω,
μη μου μαραθούν,
με ήβης δροσιά τις ρόδινες ελπίδες,
γλυκά να τραγουδάνε πως θα ξαναρθείς,
μα εσύ αγάπη μου αργείς....
πολύ αργείς!

Να θυμηθείς κάνω μια ευχή
και μια να σε φυλάει
και αν ξεδίψασες στης λήθης το νερό,
σου στέλνω με του Ζέφυρου το χάδι,
της αρνησιάς σου ξόρκι μαγικό...
φιλί που στάζει ζάχαρη και ρόδι,
κανέλα, χτυποκάρδι και μπαχάρι!

Της χελιδόνας κλέψε το φτερό,
να βρεις το δρόμο για το γυρισμό,
φόρα στεφάνι απ' του πελάου αφρό,
κοράλλι, δίχτυ, δάκρυ και σταυρό,
κύμα, το κύμα πάρε κι όλο γιαλό-γιαλό,
στο περιγιάλι θα 'μαι,
χρόνια σε καρτερώ!

Σου 'χω φυλάξει καλοκαίρια στην καρδιά,
της άνοιξης τις πασχαλιές,
ίριδες μπλε κι αμυγδαλιές,
χίλια φιλιά τριανταφυλλιά
να σου κεντήσω στα μαλλιά,
γιούλια, ζουμπούλια, γιασεμιά
σ' όποιο στρατί στη γειτονιά!

Πέτα, το βήμα σου γοργό
για το όνειρο μας τ' ακριβό,
σε παραμύθι αληθινό
να λάμψουν όλα στο χορό.
Φωτιά στα σύνορα της γης
στο πιο γλυκό μας το μαζί,
μαζί ως το τέρμα της αγάπης
με αργεντίνικο tango!!!


Στον ήλιο άλλος ποιος δάκρυσε,
μάτωσε στο φεγγάρι,
η προσμονή χορτάριασε
καλέ μου στ' ακρογιάλι!!!

           ~ ~ V. K. ~ ~
            12/11/2019

                                                  painting by Lauri Blank